Czy Europejczycy naprawdę w obliczu wojny muszą wygodnie podjeżdżać samochodami pod sklepy i kawiarnie? A może czas przesiąść się do komunikacji zbiorowej lub wybrać spacer – to i ekologiczne, i zdrowsze, i mniej paliwa, i walka z Putinem.
Mijają dwa tygodnie od rozpoczęcia przez Putina wojny w Ukrainie. Wsparcie ogromne, pomoc olbrzymia, sankcje prawie atomowe… ale czy na pewno?
Komisja Europejska właśnie przedstawia propozycję nowego pakietu sankcji, w tym odejście od ropy i gazu z Rosji. Towarzysz Orban błyskawicznie zgłasza weto, podobnie sprzeciwia się Bułgaria. Co do intencji Orbana chyba nikt nie ma wątpliwości, Bułgarzy walczą o wsparcie energetyczne. Inni podnoszą zarzut, że na skutek sankcji paliwo podrożeje i zwiększą się koszty dla zwykłych obywateli.
Koszty już są ogromne. Codziennie wydajemy miliony (miliardy?) euro na wojnę, na pomoc Ukrainie i Ukraińcom, a także na własne zbrojenia, zabezpieczając się przede wszystkim przed Rosją, równocześnie jednak finansujemy Putina, płacąc ponad 50 miliardów euro rocznie za surowce energetyczne. Czy jesteśmy normalni? Tylko szaleniec finansuje obie strony wojny.
Pamiętam lata osiemdziesiąte i kartki na paliwo, pamiętam czasy, gdy ojciec odsączał z baku benzynę, by uzbierać ją na wyjazd wakacyjny. I nie widzę w tym problemu, tylko dyskomfort. Czy Europejczycy naprawdę w obliczu wojny muszą wygodnie podjeżdżać samochodami pod sklepy i kawiarnie? A może czas przesiąść się do komunikacji zbiorowej lub wybrać spacer – to i ekologiczne, i zdrowsze, i mniej paliwa, i walka z Putinem.
Wojna wymusza na nas zmianę postępowania, priorytetów. Nie mam wątpliwości, że nie wolno nam sponsorować Putina. Dlatego w czwartek pojadę na uniwersytet pociągiem i będę tak robił już standardowo. A weekend pójdę w swoje góry, aby nie przepalać Putinowskiej benzyny lub wyciągnę rower.
Felieton jest wyrazem opinii autora. Nie prezentuje stanowiska ZR Małopolskie KOD.