Brałem udział w rozdaniu dyplomów magisterskich wydziału prawa Zachodnioukraińskiego Uniwersytetu w Tarnopolu – uniwersytetu, który jest mi szczególnie bliski. Byli tam studenci i profesorowie w togach, ale także członkowie korpusu młodzieżowego w mundurach, wspierający obronę terytorialną miasta Tarnopola. Wszystko odbywało się w odnowionym zbaraskim zamku, obok sali, w której wiszą na ścianach portrety polskich królów. Widać tu dobrze i różną, i wspólną historię.
Wzruszeni studenci odbierali dyplomy w pięknej sali z neogotyckimi łukami. Podrzucano birety. Radość sukcesu była jednak zmącona, bo przyszłość opuszczających mury studentów jest naznaczona niepewnością wojny. Na początku ceremonii pokazano krótki film o studencie, który zginął za swoją wymarzoną Ukrainę. Potem wypowiadali się absolwenci w nagraniach z linii frontu. Nowi magistrzy zapewne do nich wkrótce dołączą.
Wzruszająca była cześć, z jaką studenci mówili o swoim dziekanie, który przez rok walczył na froncie. Bardzo potrzebny jest jednak tutaj, na uniwersytecie, bo w murach tarnopolskiej uczelni wykuwa się przyszłość Ukrainy – europejskiej, nowoczesnej, takiej, za którą warto walczyć. Widać tu wyraźnie znaczenie uniwersytetu jako wspólnoty wolnych ludzi, którzy bezprawiu, sile i złu przedstawiają rozum, ale też siłę. Ne cedat academia!
Uniwersytet jest twierdzą europejskiej przyszłości Ukrainy. My jednak także musimy ją wspierać, aby ciągnąca od Wschodu armia zła nie wygrała. W Tarnopolu zbierano pieniądze na drony, skuteczny oręż w walce o wolność. Fundusze na pomoc Ukrainie gromadzimy też w naszej koderskiej zbiórce. Zachęcam wszystkich do wrzucenia choćby małego pieniążka – również dla obrony naszej wolności.
 |
Wspieramy walczących w Ukrainie |
Felieton jest wyrazem opinii autora. Nie prezentuje stanowiska ZR Małopolskie.