18.06.2020
Mój znajomy, zwolennik obecnej władzy, zażądał, żebym przestał przysyłać mu swoje felietony. Przyczyną jego niechęci jest podpisany przeze mnie apel do Komisji Europejskiej, by wyegzekwować zarządzenie tymczasowe zabraniające działania Izby Dyscyplinarnej Sądu Najwyższego. Szukając źródeł wzburzenia sąsiada, natrafiłem na tekst „Frondy” nazywający sygnatariuszy apelu zdrajcami. Zamiast mojego zdjęcia umieszczono tam wprawdzie fotografię mojego Bogu ducha winnego ojca, który akurat tego apelu nie podpisał, ale trudno, staranności w doborze materiałów nie można od „Frondy” wymagać. Pozostaje natomiast problem zdrady. Chodzi tu o zasadniczą kwestię: czym jest Unia Europejska i nasza obecność w Europie? Dla mnie Europa to część mojej tożsamości, a Unia Europejska to nasza wielka wspólnota. Instytucje Unii są naszymi instytucjami i interes Polski w żadnym stopniu nie jest sprzeczny z interesem Unii Europejskiej. Co więcej, instytucje unijne, próbując wymusić na Polsce przywrócenie filarów państwa prawa, działają w interesie Polski. Z jakichś powodów nasza władza uparła się Polskę tej europejskości pozbawić. Trwa u nas podcinanie kolejnych europejskich gałęzi. Teraz rozpętano kampanię nienawiści, głosząc postulat wyłączenia z zakresu praw człowieka pewnych grup obywateli. Musiała interweniować działająca jak namiestnik ambasador USA, niezbyt dyplomatycznie tłumacząc Dudzie, gdzie są nieprzekraczalne granice. Trump jednak potrzebuje czołobitnego Dudy, może więc pozwoli mu poczekać w przedpokoju, co zostanie okrzyknięte niebywałym sukcesem. Marszałkowie stref wolnych od LGBT właśnie otrzymują informację, że niestety finansowy udział Unii we wspieraniu takich dyszących nienawiścią stref nie będzie możliwy. Z Unii wychodzimy. Zdradą Polski jest przykładanie ręki do tego procesu. Jesteśmy w stanie to zatrzymać, nie dopuszczając do wyboru anty-Europejczyka Dudy na drugą kadencję. I to jest pierwszoplanowy interes Rzeczypospolitej.
Felieton jest wyrazem opinii autora. Nie prezentuje stanowiska ZR Małopolskie KOD.