Na portalu wpolityce ukazały się paszkwile godzące w dobre imię Róży Thun. Ataki te wiążą się ze sztandarowym, a zarazem ekonomicznie bezsensownym i ekologicznie szkodliwym PiS‑owskim projektem przekopania Mierzei Wiślanej (Joachim Brudziński z prezesem na pewno kiedyś przepłyną tamtędy motorówką, uważając, by nie szorować zanadto po dnie kanału). Przyczyny, dla których Róża Thun ów przekop krytykuje, są jasne dla każdego zorientowanego jako tako w ekonomii i ekologii. Dla prawicowych portali natomiast to oczywisty spisek z udziałem samego Putina. Róża Thun z uwagi na swój autorytet jest szczególnie niewygodnym krytykiem, więc staje się celem różnych plujek. Jak reagować na takie kłamstwa i zniewagi? Postępowanie sądowe, zwłaszcza mające za przedmiot ochronę dóbr osobistych, z różnych powodów nie jest skutecznym narzędziem. Coraz bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że należy się ograniczyć jedynie do adwersarzy, którym można przypisać przynajmniej zdolność honorową. Obecnie taka przesłanka na ogół nie zachodzi. Dlatego nie warto się plujkami przejmować. W znakomitej większości wypadków okaże się na końcu, że pluły pod wiatr.
Felieton jest wyrazem opinii autora. Nie prezentuje stanowiska ZR Małopolskie KOD.