Trybunał Konstytucyjny jest jednym z największych problemów państwa prawa. Nie wiadomo, co zrobić z tą instytucją poruszającą się całkowicie poza prawem.
Niedługo jakiś członek tego gremium wyda zarządzenie tymczasowe zakazujące ministrowi Bodnarowi oddychania do czasu, gdy się zbada, czy jego oddychanie jest konstytucyjne.
Trybunał długo nie orzekał. Potem dostał przyspieszenia. Wydaje z siebie rozstrzygnięcia poza wszelkimi standardami, skażony udziałem dublerów i kierowany przez wadliwie wybraną prezes. Pojawiają się postulaty, aby usunąć jedynie dublerów, a wybór Krystyny Pawłowicz i Stanisława Piotrowicza uznać za nielegalny z uwagi na ich wiek. Pomysły te są złe, choć rozhamowana internetowo pani Pawłowicz stale udowadnia, że w żadnym razie sędzią nie jest. Przepis ustawy o Sądzie Najwyższym dotyczący wieku sędziów nie może się stosować do Trybunału Konstytucyjnego, bo sędziowie są tu wybierani na kadencję.
Konieczne jest stwierdzenie, że to, co Konstytucja określa jako Trybunał Konstytucyjny, dzisiaj nie istnieje. Możemy sobie wyobrazić, co by było, gdyby sędziowie TK po prostu uciekli. Konstytucja takiej możliwości nie przewiduje, a przecież coś by trzeba w tej sytuacji zrobić. Obecny stan jest bardzo podobny. Orzekający o wszystkim i o niczym zespół mgr Przyłębskiej – częściowo nieuznający szefowej klubu, chyba że potrzeba polityczna jest akurat inna – nie jest żadnym sądem, co sam zresztą przyznał w jednym ze swoich rozstrzygnięć, kontestując orzeczenia Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.
Działanie takiego niby-TK zagraża państwu. Nie zmieni tego stwierdzenie o wadliwym wyborze dublerów. Państwowe finansowanie tego niesądu jest nielegalne. Trzeba się z tym gronem rozstać jak najszybciej, w przeciwnym razie państwo pokaże jedynie swoją śmieszność. Tak, Konstytucja nie reguluje wprost sposobu pozbycia się nowotworowych narośli na systemie prawa. Jeśli jednak się je pozostawi, porządek prawny razem z Konstytucją umrze.
Felieton jest wyrazem opinii autora. Nie prezentuje stanowiska ZR Małopolskie.