Pahiatua, czyli koniec tułaczki

Pahiatua, czyli koniec tułaczki

Zachęcamy do udziału w konkursie historycznym na temat wojennych losów polskich dzieci

 

Osierocone, opuszczone, uciekające przed tragedią wojny, głodu i poniżenia musiały samodzielnie zmierzyć się z sytuacją, z którą nie radzili sobie ludzie dorośli. Historycy szacują, że około 800 tysięcy polskich dzieci zostało podczas II wojny światowej wywiezionych do Związku Radzieckiego lub zabranych na roboty przymusowe do nazistowskich Niemiec. Do dziś znany jest los tylko około 18 tysięcy z nich.

Część dzieci, które wraz z armią generała Andersa opuściły Związek Radziecki, trafiła do Pahiatua, miasteczka na Nowej Zelandii, ich nowego domu. W tamtym trudnym okresie Nowa Zelandia była jedynym krajem, który bezwarunkowo przyjął małoletnich uchodźców i zapewnił im nie tylko doraźną opiekę, ale również możliwość zdobycia wykształcenia i asymilacji z miejscową ludnością.

W nawiązaniu do tej historii oraz nieznanych losów setek tysięcy polskich dzieci zainicjowano konkurs historyczny „Dzieci Pahiatua”. Celem konkursu jest uświadomienie dzieciom i młodzieży, jak dramatyczne było dzieciństwo w czasie II wojny światowej, a także próba ustalenia losu pozostałych polskich dzieci z tamtych lat.

Więcej wiadomości na temat konkursu oraz inne przydatne informacje można znaleźć na stronie:  http://pahiatua.pl/