Klub książkowy – „Szkice z filozofii głupoty”

Propozycje na kolejne spotkanie są następujące (wybierz i zagłosuj, proszę!):

„Głód” (Martín Caparrós)

„Większość głodujących to ubodzy mieszkańcy krajów rozwijających się. Wciąż jest na świecie 1,4 miliarda ubogich […]. Miliard czterysta milionów ubogich, czyli ludzi, którzy nie mają niczego z rzeczy uznawanych przez nas za tak codzienne, tak oczywiste – domu, jedzenia, ubrania, światła, wody, perspektyw, nadziei, przyszłości – nie mają teraźniejszości”.

Argentyński dziennikarz i pisarz Martín Caparrós zjeździł świat, próbując zrozumieć, dlaczego nawet dzisiaj dla dużej liczby z nas największym wyzwaniem pozostaje znalezienie odrobiny jedzenia. Przemierza Niger, Sudan Południowy, Madagaskar, Bangladesz, Indie, Stany Zjednoczone, Argentynę. Pisze o Chinach i Barcelonie, w której, w momencie kiedy pisarz kończy pracę nad książką, przybywa ludzi szukających resztek jedzenia w śmietnikach. Caparrós w porywający sposób przedstawia historię zmagań człowieka z głodem na przestrzeni wieków i udowadnia, że to właśnie głód był jednym z, a może nawet najważniejszym czynnikiem, kształtującym naszą cywilizację. Filozofia, sztuka, ekonomia, rolnictwo, gospodarka – u ich źródeł zawsze znajdziemy jedno słowo. Głód.

„„Głód” Caparrósa wytrąca z równowagi, zmusza do myślenia, a często nawet do zrewidowania swoich poglądów. To imponujący rozmachem reportaż oddający głos tym, którzy na ogół milczą.
(ze strony lubimyczytac.pl)

„Zemsta władzy” (Moisés Naím)

Populizm, polaryzacja i postprawada. Trzy dobrze znane narzędzia manipulacji wykorzystywane przez rządzących. Współcześni autokraci połączyli te techniki, by w nowy, przerażający sposób podkopywać fundamenty demokracji. Naím ujawnia powiązania pomiędzy wydarzeniami o globalnym zasięgu a taktykami politycznymi, które stosowane razem prowadzą do głębokiej, często ukrytej, transformacji władzy i polityki na całym świecie. Wyjaśnia, w jaki sposób w miejscach i sytuacjach całkowicie odmiennych pod względem politycznym, ekonomicznym i społecznym obieranie tych samych strategii prowadzi do koncentracji władzy, a także ujawnia mechanizmy opracowane przez autokratów do walki z osłabiającymi ich siłami.
W Zemście władzy Moisés Naím, jeden z najbardziej wnikliwych obserwatorów światowej polityki, tworzy obszerny katalog zagrożeń demokracji, które w ostatnich latach płyną ze strony niepodlegających żadnej kontroli dyktatorów, populistów i ludzi wielkiego biznesu, wskazując na analogie w zasadniczo odmiennych dziedzinach. Ważne i ponadczasowe dzieło.
Francis Fukuyama

„Państwo, które działa” (Wojciech Woźniak)

Praca wypełnia lukę w wiedzy o polityce Finlandii. Autor przedstawia słabo znane i często zaskakujące fakty, które składają się na wyjaśnienie współczesnego sukcesu polityki publicznej tego kraju. Dzięki prezentowanej monografii można zrozumieć, jak kompleksowe zewnętrzne czynniki, w tym położenie geograficzne, uzależnienie od Związku Radzieckiego i powojenna pozycja na arenie międzynarodowej stworzyły kontekst dla podejmowania w Finlandii działań wewnątrzkrajowych. […] Książka jest fascynującą, bogatą faktograficznie opowieścią, z której dowiemy się na przykład, co dla szefów Nokii było wskaźnikiem, że przegrali z firmą Apple konkurencję na rynku telefonii komórkowej, co kometa nad Doliną Muminków ma wspólnego z podstawowym dochodem gwarantowanym i co w Finlandii robi ojciec, który nie radzi sobie z wychowywaniem dzieci.

dr hab. Maria Theiss