Sędzia Maciej Ferek dołączył do grona sędziów niezłomnych. Razem z tak prawymi ludźmi jak Beata Morawiec czy Waldemar Żurek walczy o niezależność sądownictwa i o samą demokrację. Musimy pamiętać, że demokrację bardzo łatwo się traci, a bardzo trudno odbudowuje. Zachowajmy więc czujność i wspierajmy tych, którzy ryzykują swoją karierę zawodową dla nas, dla demokracji i dla wolności.
Maciej Ferek, sędzia Sądu Okręgowego w Krakowie, dołączył do grona sędziów niezłomnych. W czasach premiujących konformizm i zakłamanie pozostał lojalny wobec zasad praworządności i demokracji. Wydał orzeczenie nie po myśli obecnej władzy, dlatego został zawieszony w swoich obowiązkach. Jak wyjaśnił, chce spoglądać w lustro bez obrzydzenia, a ludziom patrzeć w oczy bez poczucia, że jest sprzedawczykiem. Takich ludzi władza się boi, sięga więc po wszelkie środki, by łamać kręgosłupy. Sędziowie niezłomni: Waldemar Żurek, Beata Morawiec, Paweł Juszczyszyn i Igor Tuleya, a teraz sędzia Maciej Ferek.
Demokracja nie jest nam dana raz na zawsze. Bardzo łatwo ją utracić. Pewni ludzie i pewne zawody są filarami demokratycznego państwa: prawnicy i prawniczki, dziennikarki i dziennikarze, nauczyciele i nauczycielki. To właśnie ci ludzie powinni pozostać niezłomni. Są niezbędni. Bez nich prawo stanie się nic nieznaczącą manipulacją, informacje zamienią się w propagandę partii rządzącej, a nauka w ideologizację młodzieży. PiS – partia, która konsekwentnie przekształca państwo demokratyczne, jakim byliśmy, w kraj rządzony przez ignorantów dowodzonych przez watażkę – konsekwentnie niszczy te właśnie zawody.
Każdy i każda sędzia, którzy nadal strzegą prawa i bronią Konstytucji, są automatycznie narażeni na szykany. PiS doprowadziło do tego, że działanie zgodne z prawem staje się bezprawne. Sędzia Maciej Ferek został zawieszony przez namiestniczkę ministra sprawiedliwości Dagmarę Pawełczyk-Woicką tylko dlatego, że sumiennie wykonywał swój zawód. To tak, jakby zawiesić nauczyciela historii za to, że wyjaśnia młodzieży rolę Lecha Wałęsy w ruchu „Solidarność”, albo zawiesić wykładowcę, który czyta ze studentami Platona, geja, lub prowadzi zajęcia na temat Marksa i Engelsa, komuchów jak się patrzy. Proszę nie myśleć, że te przykłady są wydumane. Znane są przecież kłopoty dyrektorki szkoły z Dobczyc, która pozwoliła uczniom iść na spotkanie z cyklu „Tour de Konstytucja”, a jak swego czasu dowiodła debata poselska, sama koszulka z napisem KONSTYTUCJA bywa obraźliwa. Nauczanie o związkowcach czy filozofach z tak podejrzanym życiorysem może więc już niedługo okazać się deprawowaniem młodzieży.
Demokracja nie jest nam dana raz na zawsze. Bardzo trudno ją zbudować, a bardzo łatwo utracić. Wystarczy nie zachować czujności, wystarczy zbagatelizować pierwsze symptomy – i może być za późno. Zawieszanie kolejnych sędziów za rzetelne wykonywanie zawodu pokazuje, że już doświadczamy kryzysu naszej demokratycznej rzeczywistości, która kurczy się z każdym prawnikiem szykanowanym za przestrzeganie Konstytucji i złożonego przez siebie ślubowania.
Sędzia Maciej Ferek to nasz bohater – człowiek, który nie dał złamać sobie kręgosłupa. To również wyzwanie dla nas, by wspierać niezłomnych bohaterów naszych czasów: sędziów, prawników walczących o niezawisłość sądów, to nasze zobowiązanie, by walczyć razem z nimi. Demokrację buduje się całymi pokoleniami, a traci się ją w kilku głosowaniach, w kilku decyzjach o zawieszeniu niezależnych sędziów czy odsunięciu od orzekania ludzi przestrzegających konstytucyjnych zasad. Do demokracji dorasta się przez wieki, ale łatwo jej się sprzeniewierzyć, jeżeli tylko się zapomni, jaka jest wartość niezawisłych sądów, co oznacza uczciwość zawodowa, czym jest odpowiedzialność za rozwój obywatelskiego społeczeństwa.
Dzisiaj wszyscy stajemy murem za sędziami, którzy dają nam szansę na utrzymanie tego, co najcenniejsze: demokracji i wolności.
Felieton jest wyrazem opinii autorki. Nie prezentuje stanowiska ZR Małopolskie.